زعفران: زعفران یا زَرپران گیاهی­ست که ریشه تاریخی آن به ایران برمی­گردد و گرانبهاترین ادویه جهان است. این گیاه کوچک که در زمان رویشش اول گل آن از زمین می­روید و بعد ساقه­ها و برگها، دارای گلی با گلبرگ شش­پر بنفش­رنگ است. زعفران طبع گرم و خشکی دارد و گیاهی­ست نشاط آور و بهبودی برای افسردگی. گلبرگ­های این گیاه جادویی که به ادویه خورشید معروف است خاصیتی ضد سرطانی، ضد التهاب و ضد افسردگی دارند. در تصاویر تاریخی و اسطوره­ها الهه­هایی مشغول به چیدن کلاله گیاه زعفران برای مصارف درمانی هستند و رنگدانه­های زعفران در نقاشی­های پیشاتاریخی یافت شده است. زعفران این طلای سرخ در تاریخ قصه­های زیادی با خود همراه دارد.

چای سیاه: چای سیاه نام یک نوشیدنی است از گیاهی به نام کاملیا سیننسیس، که از برگهای این گیاه چای درست می­کنند. بوته چای برای اولین بار در چین شناخته شد. چای علاوه بر اینکه یک محصول زراعی شناخته می­شود، دارای فرهنگ و رسومات نوشیدن متفاوتی و متعددی در ایران و کشورهایی مثل چین، روسیه و انگلستان است. برگ سبز چای سرشار از آنتی‌اکسیدان، کافئین، منیزیم، پتاسیم، سدیم و بسیاری دیگر است. طبع آن گرم و خشک است و پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که خوردن دست كم یک فنجان چای سیاه در طول روز، ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. چای از رشد سرطان جلوگیری می‌کند و همچنین خون را تصفیه کرده و فشارخون را کنترل می‌کند.

گزنه: گزنه با نام دیگر انجره، گیاهی علفی­ست با برگ­های پوشیده از کرک­های گزنده که به صورت خودرو در ییلاقات اطراف تهران و استان­های مازندران و گیلان و بسیاری از دامنه­ها رشد می­کند. طبع این گیاه گرم و خشک است و از گیاهان بسیار مفید برای درمان بیماری­های پروستات است. باعث کاهش قند خون در افراد دیابتی می­شود و تصفیه کننده سینه و ریه است. در مازندران با این گیاه غذایی درست می­کنند که به آش گزنه معروف است.

به: به میوه درختی است از گونه گلسرخیان با برگ­هایی که پشتشان کرک­دار است. گوشت این میوه خشک و کرکی­ست و طعمی تقریبا ترش و گس دارد. طبع گرم رو به معتدل دارد و با طبع­های مختلف نیز سازگار است. میوه به و هسته آن خواص متعدد فراوانی از جمله درمان بیماری­های گوارشی، درمان تنگی نفس و مشکلات تنفسی، بهبود عملکرد مغز و درمان گلودرد و سینه­درد را داراست.